Hola chicos!

Inmiddels is het alweer Pasen en zitten wij in de laatste 10 dagen van onze reis. Tijd dus voor de waarschijnlijk laatste update vanuit Zuid Amerika!

Na ons vertrek uit Cafayate in de provincie Salta zijn we na 1 nacht in de grote stad Tucuman (waar verder niet veel over te vertellen valt, behalve dat daar de onafhankelijkheid van Argentinië is getekend op 9 juli 1816. Wat overigens ook verklaard waarom zeer veel pleinen en straten in dit land de naam 9 de Julio dragen) doorgereisd naar de stad Corrientes in het noordoosten. Hier hadden we 3,5 uur overstaptijd die we gebruikten om even heerlijk te ontbijten en een beetje door de stad te slenteren. Hier werden we ook direct geconfronteerd met een andere flora en fauna, want naast de immens brede Paraná-rivier stuitten we in een stadspark ook op een levensechte tarantula (vogelspin...). Toch even schrikken! Het was dus direct duidelijk dat we meer richting de jungle van Argentina waren gekomen.

Vervolgens reisden we naar het boerenstadje Mercedes, waar we met Kristel hadden afgesproken om vanuit daar richting het provinciale park Esteros de Ibera te reizen. Was direct weer gezellig en met zijn 3en hebben we eerst nog even een bezoek gebracht aan een voor Argentijnen zeer belangrijke herdenkingsplek: Gauchito Gil.

Gil was een gaucho die ging stelen bij de rijken om de buit te verdelen onder de armen. Uiteindelijk werd hij opgepakt en kreeg hij de doodstraf. De beul wilde hem de keel doorsnijden toen Antonio zei: 'Je zoon is zwaar ziek, als je me laat leven zal je zoon weer gezond worden.' De beul geloofde niets van het verhaal en onthoofde Antonio. Bij zijn thuiskomst vond hij zijn zoon zwaar ziek en begon hij om vergeving te bidden tot Gaucho Gil. Zijn zoon genas en zo onstond de legende van Antonio Gil die uitgroeide tot een echte volksheilige. Op de plek bij Mercedes werd hij begraven, maar in heel het land vind je plaatsen langs de weg ter ere van Gauchito Gil.

Uiteraard hebben wij ook even een kaarsje opgestoken, wat zou betekenen dat je een behouden thuiskomst hebt. Kunnen we goed gebruiken dus! Daarnaast in Mercedes ook gewoon genoten van het straatbeeld, wat wordt beheersd door de echt gaucho´s, met bijbehorende kledingstijl!

Op donderdag 25 maart was het dan zo ver om met een oud busje 3 uur over een zandweg te hobbelen naar het gehucht Colonia Pellegrini, midden in het provinciale park (met het formaat van België). Een bijzondere rit, maar een nog bijzonderder dorpje. Met 600 inwoners echt klein, maar daarnaast ook een aantal posada´s voor toeristen. Alles echter zeer kleinschalig en gelukkig nog niet verpest door massatoerisme. Ook wij verbleven met zijn 3en in een prima kamer op 1 van deze posada´s, waar vandaan we prachtige boottochten hebben gemaakt over de laguna´s en kennis hebben gemaakt met de supermooie natuur. Kaaimannen, capybara´s, apen, herten, maar vooral honderden vogelsoorten, echt fantastisch mooi om te zien! En alles heerlijk rustig, met 5 man in een bootje en samen met onze aardige gids Emilio. Uiteraard ontbrak de typische Argentijnse drank maté niet, een soort thee (erg bitter) die werkelijk iedereen hier met elkaar drinkt. De beker gaat de hele groep door en dit is dan ook erg gezellig.

Afgelopen maandag was het helaas tijd dit prachtige oord te verlaten en om weer verder noordwaarts te trekken. Naar San Ignacio, waar de best bewaarde jezuïtenruïnes te vinden zijn, waar vroeger de oorspronkelijke bewoners (Guarani) werden opgeleid en beschermd door Spaanse missionarissen (en uiteraard in contact werden gebracht met het christendom). Kristel besloot ook om nog even mee te reizen en naast het bezoek aan deze ruïnes hebben we ook vooral erg genoten van het warme tropische weer en het mooie zwembad in ons hostel.

Op dinsdagavond namen we afscheid van Kristel, die terugreisde naar Buenos Aires en de volgende ochtend stapten wij in de bus naar Puerto Iguazu. Enkel en alleen bekend van de Iguazu watervallen op de grens met Brazilië, die we donderdag dan ook direct bezochten vanaf de Braziliaanse zijde. Vanaf deze kant heb je het beste overzicht over de immense watervallen (275 stuks over een lengte van bijna 2 km), waarbij het nu echt gigantisch is door de hoeveelheid water. Er is namelijk heel veel regen gevallen de laatste tijd, wat er voor heeft gezorgd dat er 5 keer zoveel water wordt afgevoerd door de rivier. En dit moet natuurlijk ook naar beneden! Onbeschrijflijk met wat voor geweld dit gepaard gaat, de foto´s zeggen daarvoor ook eigenlijk niet genoeg!

Helaas is het nu wel Semana Santa (heilige week), wat betekent dat heel Argentinië weer een paar dagen op vakantie is. Dit deed ons er toe beslissen om gisteren de Argentijnse zijde zo vroeg mogelijk te bezoeken en zodoende zaten we om 7.40 uur in de bus richting het nationale park. Een goede keuze achteraf, want hierdoor ontliepen we de ergste drukte en konden we de watervallen erg goed ervaren, van zeer dichtbij. Naast het rondlopen door het park, waarbij je de watervallen van bovenaf en onderaf ziet, maakten we ook een boottocht over de rivier, waarbij we volledig werden ondergedompeld door 1 van de watervallen. Zeiknat uiteraard, maar mooi om dit geweld te ervaren!

Vandaag vertrekken we weer richting het zuiden naar het plaatsje Concordia, waar we de grens zullen oversteken naar Uruguay. Morgenavond komen we dan als het goed is aan in de hoofdstad Montevideo. Daarna nog een paar dagen de rest van Uruguay ontdekken en dan is het vrijdag tijd om terug te keren naar Buenos Aires.

We gaan dus nog even goed genieten de laatste dagen en hopen dat jullie genieten van onze foto´s die we zometeen gaan uploaden!

Fijne pasen!

Besos van ons